معرفی مدل توانگری مالی II: استاندارد مدیریت ریسک در صنعت بیمه

چکیده

مهمترین وظیفه موسسه‌های بیمه پذیرش ریسک‌هایی است که در آینده تعهداتی مالی ایجاد می‌نمایند. به منظور تضمین توانایی مالی در ایفای تعهدات آتی، استمرار کسب‌وکار شرکت‌های بیمه و حفظ منافع بیمه‌گذاران و سهامداران، موسسه‌های بیمه همواره به دنبال استفاده از روش‌ها، ابزارها و استانداردهای مناسب و کاربردی مدیریت ریسک هستند. دستیابی به این مهم در ادبیات موضوع  تحت عنوان توانگری مالی که یکی از مباحث مهم در مدیریت ریسک موسسه‌های مالی به ویژه شرکت‌های بیمه است، دنبال می‌شود. در این راستا از دیرباز تحقیقات بسیاری انجام شده که نتایج آن در قالب مدل‌ها و استانداردهای مختلف، در بسیاری از کشورها منتشر و مورد استفاده قرار گرفته است. توانگری مالی II که از سال 2012 در کشورهای حوزه اتحادیه اروپا اجرا می‌شود، سیستم توانگری مالی جدیدی برای صنعت بیمه به شمار می‌رود. این سیستم، حوزه گسترده‌تری از ریسک‌های صنعت بیمه را در نظر می‌گیرد. همچنین، در این سیستم به هماهنگی روش‌های ارزش‌یابی، اقدامات نظارتی و شفاف‌سازی اطلاعات که در سیستم‌های پیشین تا حدودی نادیده گرفته شده‌اند، توجه ویژه‌ای می‌شود. در این مقاله به معرفی این مدل و بررسی اجزا و ویژگی‌های آن پرداخته می‌شود. در نهایت پیشنهادهایی جهت پیاده‌سازی مدل توانگری مالی II در صنعت بیمه ایران ارائه می‌گردد.

واژگان کلیدی: مدیریت ریسک، توانگری مالی، بیمه، سرمایه مبتنی بر ریسک

دریافت اصل مقاله:

http://www.mediafire.com/download/dhads6k7dheca51/43.pdf

معیارهای ریسک مورد انتظار (Expected Exceedence Measures)

خانواده ای از معیارهای ریسک وجود دارد که بر اساس نتایج مورد انتظار نسبت به یک مقدار حدی هستند.

ارزش در معرض خطر(Value at Risk (VaR))- ارزش در معرض خطر یا حداکثر خسارت احتمالی (Probable Maximum Loss (PML)) زیانی است که در سطح احتمال معین تعیین می­شود. اگر  بازدهی یک پرتفو در زمان t و سطح احتمال a باشد خواهیم داشت:

VaR_α (X)=F_t^-1(α)

ارزش در معرض خطر کوچکترین مقدار که احتمال اینکه خسارت از مقدار l بیشتر شود حداکثر برابر با (1-α)

ارزش دنباله در معرض خطر (Tail Value at Risk (TVaR)) که میانگین شرطی دنباله (Tail Conditional Expectation (TCE)) یا میانگین دنباله شرطی (conditional tail expectation (CTE)) نیز نامیده می­شود به صورت زیر محاسبه می­شود:

TVaR_α (X)=E[X│F(X)>α]=E[X|X>VaR_α (X)]

ارزش دنباله در معرض خطر برابر است با میانگین زیانی که شرکت در مواردی که زیان از سطح احتمال مورد نظر تجاوز کند، متحمل می­شود. با این تعریف ارزش دنباله در معرض خطر همیشه برزگتر و یا مساوی ارزش در معرض خطر است.

ارزش در معرض خطر و دنباله ارزش در معرض خطر برای اندازه گیری حد کفایت سرمایه مورد نیاز شرکت بیمه به کار می­روند.

سنجش ریسک

سنجش ریسک بخش جدایی ناپذیر از عملکرد موسسات مالی به شمار می­رود که در آن ارزیابی دقیق ریسک از اهمیت خاصی برخوردار است. در زمینه اقتصاد مالی روش­های متعددی برای تعریف ریسک وجود دارد. برای تبیین این مفاهیم چندین ویژگی برای یک معیار ریسک ارائه شده است. معیار ریسک (.)ρدر صورتی که ویژگی­های زیر را داشته باشد، « دارای ارتباط منطقی شناخته[1]» می­شود:

• همگنی[2]     ρ(αX)=αρ(X)
• یکنواختی[3]    ρ(Y)=ρ(X) اگر  X≤Y 
• شرط بدون ریسک[4]  ρ(X+k)=ρ(X)-k  برای هر مقدار ثابت k
• زیرجمعی[5]    ρ(X+Y)≤ρ(X)+ρ(Y)

معیار ارزش در معرض خطر سه ویژگی اول را داراست ولی در حالت کلی دارای خاصیت زیرجمعی نمی­باشد و فقط در مواردی که داده­های مالی، دارای توزیع نرمال هستند، این ویژگی را داراست. از سوی دیگر در عمل مشاهده می­شود  که اغلب، توزیع داده­های مالی نرمال نیست و دنباله کلفت است.

در اندازه­گیری ریسک یک پرتفو، ویژگی زیرجمعی مطلوب است، زیرا در غیر این صورت ممکن است ریسک ذخیره کم­برآورد شود. از دیدگاه دیگر به منظور مدیریت ریسک، ویژگی ­زیرجمعی اشاره به این امر دارد که ریسک کلی یک شرکت مالی کمتر یا مساوی جمع ریسک­ بخش­های مجزای شرکت خواهد بود. بنابراین از معیار ارزش ­درمعرض ­خطر به دلیل نداشتن خاصیت زیرجمعی در این زمینه نمی­توان استفاده کرد.

مدیریت ریسک در صنعت بیمه

مقدمه

مدیریت ریسک به مجموعه فعالیت‌هایی اطلاق می‌شود که باعث کاهش معرض خطرها می‌شوند. با توجه به آن که کسب‌وکار بیمه با فرض ریسک سروکار دارد مدیریت ریسک در صنعت بیمه از اهمیت خاصی برخوردار است. علاوه بر این تغییرات عمده‌ای که در صنعت بیمه به وقوع پیوسته است اهمیت مدیریت ریسک را دوچندان ساخته است.

 هدف هر سازمان خلق ارزش است. همچنین دارا بودن مزیت رقابتی در سودآوری اثرگذار  است. از اینرو استراتژی کسب‌وکار در جهت تقویت مزیت رقابتی به منظور خلق ارزش تدوین می‌شود. در هر شرکت معمولاً فعالیت‌ها و اقدامات عملکردی خاصی به منظور خلق ارزش انجام می‌شود. این اقدامات به عنوان محرک ارزش شناخته می‌شوند؛ زیرا بر جریان‌های نقدی تولید شده اثرگذار هستند. در این میان ممکن است این اقدامات موفقیت‌آمیز نباشند یا سود مورد انتظار محقق نشود. بنابراین مدیریت ریسک سازمان در شرکت بیمه باید در جهت مدیریت ریسک‌‌های مرتبط با محرک‌های ارزش که در راستای تحقق استراتژی‌های بیمه وجود دارند، ایجاد شود. در مدیریت ریسک، مانند تمام فعالیت‌های مرتبط با کسب‌وکار ابتدا باید استراتژی‌ها تعیین شوند. مدیران ارشد باید استراتژی‌های سازمان را به گونه‌ای تعیین و اجرا سازند که ارزش ایجاد شده حداکثر شده و ریسک‌های موجود مدیریت شوند. پس از تدوین استراتژی‌ها، به منظور اثربخشی فرآیندهای مدیریت ریسک کنترل‌هایی بر آنها اعمال می‌شوند. 

متن کامل مقاله:

http://www.mediafire.com/view/x7rxb8hvy07orsr/insurance_rm.pdf