چکیده
اغلب نهادهای ناظر، مقررات توانگری مالی سختگیرانه ای جهت ایفای تعهدات تدوین می کنند. با این حال این قوانین عدم توانگری مالی شرکت های بیمه را تضمین نمیکنند و در صورت عدم توانایی بیمهگران در ایفای تعهدات خود، از بیمه گذاران حمایت کافی به عمل نمیآورند. از این رو بسیاری از نهادهای نظارتی طرحهای حمایت از بیمهگذاران متعددی تدوین کردهاند تا بتوانند حداقل حمایت لازم را از بیمه گذاران در شرایطی که نظام های نظارتی بسنده نیستند، به عمل آورند. این طرحها علاوه بر حمایت از بیمهگذاران برای جامعه و اقتصاد کشور نیز از طریق ارتقاء اعتماد عمومی به صنعت بیمه، سودمندند.
در این مقاله به بررسی ساختار کلی این طرحها شامل حاکمیت، تأمین مالی و سطح پوشش پرداخته میشود. همچنین کارکردهای این طرحها از قبیل تسهیل تداوم خدمات بیمهای، ارائه حمایت مالی، کمک به انتقال پرتفو و ایفای نقش رابط میان شرکتهای بیمه تشریح می‌گردد.
این طرحها، باید با توجه به خصوصیات و پیچیدگی‌های صنعت بیمه از جمله حوزه و سرعت هر گونه جبران غرامت، سازوکارهای تأمین مالی، تفاوت میان محصولات بیمهای و اقدامات خاص حمایت از بیمهگذاران در نظام قانونی و چارچوب توانگری مالی طراحی شوند. در نهایت پیشنهاد میشود طرحی متناسب با شرایط، نیاز و قوانین و مقررات صنعت بیمه کشور پایه‌ریزی شود.
واژگان کلیدی: حمایت از بیمه گذاران، ورشکستگی شرکت های بیمه، توانگری مالی، نهادهای ناظر
متن کامل مقاله:
