رویکرد اکچوئری بیش از هر چیز بر پیشبینی آینده و مدیریت ریسکهای احتمالی تمرکز دارد. اکچوئر با استفاده از آمار، احتمال و مدلسازی، تلاش میکند اتفاقاتی را که ممکن است در سالهای آینده رخ دهد—از فوت و بیماری گرفته تا خسارتهای بیمهای—برآورد کند و بر اساس آن، حقبیمه مناسب، ذخایر فنی کافی و تعهدات آینده شرکت بیمه را تعیین کند. در مقابل، حسابداری نگاهی کاملاً گذشتهنگر دارد؛ یعنی رویدادهای مالی که قبلاً واقع شدهاند را ثبت، طبقهبندی و گزارش میکند تا وضعیت مالی شرکت در پایان دوره بهطور دقیق و مطابق استانداردها منعکس شود. از سوی دیگر، حوزه مالی بین این دو قرار میگیرد و بیشتر به تحلیل وضعیت فعلی شرکت و تصمیمگیری برای آینده نزدیک میپردازد؛ مانند مدیریت سرمایهگذاریها، جریان نقدی و ارزیابی سودآوری. به بیان ساده: اکچوئری میپرسد «برای آینده چه ریسکهایی داریم و چگونه باید برای آن آماده شویم؟»، حسابداری میگوید «در گذشته چه اتفاقی افتاده و وضعیت مالی ما چیست؟»، و مالی پاسخ میدهد «چطور با منابع موجود بهترین تصمیم اقتصادی را بگیریم؟».
در عمل، اکچوئری نقشی شبیه «مهندس ریسک» در شرکت بیمه دارد. اکچوئرها با تحلیل دادههای خسارت، نرخهای مرگومیر، هزینههای درمان، رفتار بیمهگذاران و حتی شرایط اقتصادی، سعی میکنند آینده را کمیسازی کنند. خروجی کار آنها معمولاً شامل محاسبه حقبیمه، طراحی محصولات بیمهای، تعیین ذخایر ریاضی و ارزیابی احتمال وقوع خسارتهای بزرگ است. این نگاه آیندهمحور باعث میشود که شرکت بیمه از نظر مالی پایدار بماند و دچار کمبود نقدینگی یا بحران تعهدات نشود.
در مقابل، حسابداری ستون ثبات و شفافیت مالی است. حسابداران اطمینان میدهند که همه عملیات مالی، از دریافت حقبیمه گرفته تا پرداخت خسارت، در دفاتر بهدرستی ثبت شده و صورتهای مالی قابل اتکا باشند. آنها با رویکرد گذشتهنگر، دادههای واقعی و رخداده را مبنای کار قرار میدهند و هیچ نوع «پیشبینی» یا «حدس آماری» در فعالیتشان دخیل نیست. به همین دلیل است که خروجی اکچوئرها، مثل ذخیره فنی، ابتدا محاسبه شده و سپس توسط حسابداری در صورتهای مالی ثبت میشود.
از سوی دیگر، واحد مالی نقش پل ارتباطی بین عملیات شرکت و استراتژیهای سودآور را ایفا میکند. مالی بر اساس صورتهای مالی تهیهشده توسط حسابداری و محاسبات آیندهنگر اکچوئری، تصمیم میگیرد که چگونه داراییها و منابع شرکت را مدیریت کند تا بازده بهتری ایجاد شود. برای مثال، سبد سرمایهگذاری ذخایر بیمهای، مدیریت نقدینگی، تحلیل سودآوری هر محصول و تعیین سیاستهای سرمایهگذاری همگی وظایف مالی هستند. رویکرد مالی نهتنها به گذشته و حال نگاه میکند، بلکه آینده نزدیک را نیز در نظر میگیرد، اما نه با عمق مدلسازی اکچوئری.
به این ترتیب، میتوان گفت رابطه این سه حوزه کاملاً تکمیلی است:
اکچوئری آینده را مدلسازی میکند، حسابداری گذشته را گزارش میدهد، و مالی بر اساس این دو، تصمیمات استراتژیک میگیرد. در نتیجه، هیچکدام جای دیگری را پر نمیکند؛ بلکه هرکدام بخشی از تصویر کامل مدیریت ریسک و پایداری مالی یک شرکت بیمه را شکل میدهند.
