اصل برابری (Equivalence Principle)
اصل برابری بیان می‌کند که میان مجموع حق بیمه‌های دریافتی از تمام بیمه‌گذاران و مجموع خسارت های پرداختی به آنان، باید تعادل برقرار باشد. این اصل، پایه و اساس مالی بیمه است و هدف آن، پایداری مالی شرکت بیمه است.
که در آن:
E[P]: حق بیمه مورد انتظار کل (Total Expected Premium)
E[S]: خسارت مورد انتظار کل (Total Expected Claims)
fe: درصد هزینه‌های اداری و عملیاتی (Expense Loading Factor)
fv: درصد ذخیره برای نوسانات (Contingency Loading Factor)
fπ: درصد حاشیه سود (Profit Loading Factor)
این فرمول نشان می‌دهد که حق بیمه کل باید برابر با خسارت مورد انتظار کل به علاوه درصدهایی برای پوشش هزینه‌ها، ذخایر و سود باشد.
مثال محاسباتی:
فرض کنید یک سبد بیمه‌ای شامل ۱۰۰۰ بیمه‌نامه است.
کل خسارت مورد انتظار: E[S]=100,000,000
درصد هزینه‌های اداری: fe=20%
درصد ذخیره: fv=10%
درصد سود: fπ=10%
حق بیمه کل مورد نیاز (بر اساس اصل برابری):
این محاسبه نشان می‌دهد که برای پایداری مالی، شرکت باید در کل ۱۴۰ میلیون حق بیمه دریافت کند.
اصل حق بیمه (Premium Principle) یا اصل فردی‌سازی
این اصل بیان می‌کند که حق بیمه هر طبقه از بیمه‌گذاران باید منعکس‌کننده میزان ریسک خاص آن طبقه باشد. این اصل، جنبه "عدالت" و "انصاف" در بیمه را تبیین می‌کند و از یارانه‌دهی نامناسب (پرداخت حق بیمه بیشتر توسط افراد کم‌ریسک به نفع افراد پرریسک) جلوگیری می‌کند.
برای یک طبقه ریسک:
حق بیمه عادلانه برای یک طبقه از بیمه‌گذاران با ریسک یکسان (k) را می‌توان به صورت زیر نشان داد:
که در آن:
Pk: حق بیمه نهایی برای طبقه ریسک k
E[Sk]: "مقدار مورد انتظار خسارت" برای طبقه ریسک k
Var[Sk]: "واریانس خسارت" برای طبقه ریسک k (معیار عدم قطعیت و ریسک بالاتر)
α: ضریب بار خطر (Loading for Risk)
β: ضریب بار هزینه (Loading for Expenses) - به صورت درصدی
γ: بار ثابت (Fixed Loading) برای هزینه‌های ثابت
این فرمول نشان می‌دهد که حق بیمه یک طبقه ریسک نه تنها بر اساس میانگین خسارت مورد انتظار آن طبقه (E[Sk])، بلکه به میزان ریسک ذاتی آن (Var[Sk]) و هزینه‌های سربار نیز بستگی دارد.
