خبرنامه انجمن علمی محاسبات بیمه و مالی ایران

در کشور ایران تنها کمی بیش از دو دهه از شکل گیری رشته ی دانشگاهی در سطح کارشناسی ارشد با تمرکز ویژه بر علوم آکچوئرال گذشته است، و عمر به کارگیری اجباری این افراد در شرکت های بیمه و سایر حوزه ها – اگر اجباری در کار باشد - به چند سال بیشتر نمیرسد. در گذشته بزرگانی بودهاند که در زمینه محاسبات و کاربرد علوم آکچوئرال تخصص الزم و کافی را در ظرف زمان خود داشته، و در حوزه های کاری مربوطه شان خدمات شایانی انجام دادهاند، اما امروزه با گذشت زمان و نیاز جدی و روزافزون به آکچوئرهای آموزش دیده، حرفه ای و به روز، و پذیرش دو جانبه و به موقع این موضوع، نیاز مبرم به درک فراگیرتر از سوی آکچوئرها و دستاندرکاران و مدیران حوزه های مختلف مالی وجود دارد. پذیرش به موقع و تربیت آکچوئر حرفه ای اهمیت بسیار دارد. ناکارآمدی بنیادین صندوق های بازنشستگی و چالشهای به وجود آمده در این زمینه در ایران از پیامدهای عدم پذیرش به موقع آکچوئرها در این حوزه بوده است. اگر صندوقها در بدو تأسیس از محاسبات آکچوئرال بهره میبردند و با پایش مستمر، اثر تغییرات اقتصادی، جمعیتی و سایر عوامل را بررسی مینمودند، قطعاً وضعیت بهتر از شرایط فعلی بود. یکی از عوامل اساسی در عدم پذیرش آکچوئرها، نبود احساس نیاز واقعی و عدم اعتماد صنعت به آکچوئرها می باشد. آموزش و اطالع رسانی دو سویه در این زمینه و همچنین دریافت خواست ها و نظرات صنعت از سوی نهادی که توان طراحی راه حل های مناسب و ارائه راهکارهای علمی و عملی به نحوی کارآمد را داشته باشد، یکی از حلقه های گمشده ارتباط صنعت و محافل آکادمیک آکچوئرال است.  "انجمن علمی محاسبات بیمه و مالی ایران" با توجه به نیاز مبرم این حوزه در زمینه اطلاع رسانی و آموزش، در نظر دارد که با نشر منظم خبرنامه قدم نخست را در معرفی این رشته برداشته و در آیندهای نه چندان دور نشریات علمی– ترویجی و علمی– پژوهشی را نیز در اختیار عالقمندان قرار دهد. تاکنون در ایران هیچ نشریه ای به صورت تخصصی در زمینه علوم آکچوئرال چاپ نشده است. تلاش های جسته و گریخته ای هم که صورت گرفته به دلایل مختلف به شکست انجامیده است.

برگرفته از خبرنامه انجمن علمی محاسبات بیمه و مالی ایران

فایل کامل خبرنامه انجمن علمی محاسبات بیمه و مالی ایران جهت استفاده علاقه مندان در لینک زیر قابل دسترسی است:

خبرنامه انجمن علمی محاسبات بیمه و مالی ایران- زمستان 1396

روش های برآورد ارزش منصفانه تعهدات بیمه ای

چکیده

در دهه ­های اخیر اهمیت و کاربرد ارزش منصفانه برای دستیابى به اطلاعات صحیح و معتبر براى تصمیم­ گیران در صنعت بیمه­ افزایش یافته است. در این حوزه یکی از چالش­ های موجود، نحوه ­ی محاسبه و برآورد ارزش منصفانه ­بر اساس فرضیات واقع­بینانه می باشد. در این مقاله به مهمترین روش­ های برآورد ارزش منصفانه به همراه مزایا و معایب هر روش پرداخته شده است. رویکردهای مطرح شده در این زمینه به دو دسته رویکردهای مالی و اکچوئری تقسیم می ­شوند. روش­ های برآورد ارزش منصفانه باید تا حد ممکن ساده و قابل فهم بوده و برآوردهای پایدار و معتبر ارائه دهند. همچنین با توجه به متفاوت بودن ماهیت رشته ­ها­ی بیمه ­ای، باید از روش­ برآورد مناسب همان رشته استفاده کرد. به طور کلی، تعدیلات ریسک بر اساس اطلاعات کل صنعت بسیار پایدارتر از تعدیلات ریسک مبتنی بر داده ­های خاص شرکت هستند. همچنین تعدیلات ریسک در یک رشته دارای پایداری کمتری نسبت به تعدیلات ریسک بر اساس تمامی رشته­ ها می­ باشند.

واژگان کلیدی: ارزش منصفانه، CAPM، سربار ریسک، قیمت­گذاری

دریافت اصل مقاله: 

http://www.mediafire.com/file/01rdln9otdubh8c/fair_valuation_of_insurance_liability.pdf

انتقال پرتفوی خسارت

انتقال پرتفوی خسارت، مبادله اتکایی است که در آن تعهدات خسارتی که واقع شده‌اند و در نهایت پرداخت می‌شوند به بیمه‌گر اتکایی واگذار می‌شود. انتقال پرتفوی خسارت در اصل تبدیل به سرمایه کردن ارزش زمانی ذخایر خسارت معوق است و نوعی بیمه‌اتکایی گذشته‌نگر است. حق‌بیمه برابر است با ارزش فعلی خسارت‌های معوق به علاوه هزینه‌ها، سرمایه ریسک و حاشیه‌ سود. بر این اساس انتقال پرتفو خسارت به صورت درصدی از ذخیره خسارت معوق در پایان دوره زمانی قرارداد تعیین می‌شود. این درصد معمولاً بین 100 تا 80 درصد ذخیره خسارت معوق در نظر گرفته می‌شود.

 انتقال پرتفوی خسارت روشی موثر برای شرکت‌های بیمه برای حذف برخی نوسانات و دستیابی به قابلیت پیش‌بینی مالی است. هدف از انتقال پرتفوی خسارت، وجود شخص ثالث برای جبران زیان‌های گذشته (زیان‌های نهایی، شامل خسارت‌های واقع شده ولی گزارش نشده (IBNR)) ناشی از تعهدات مختلف است. در واقع انتقال پرتفوی خسارت، تعهدات شرکت بیمه برای زیان‌های نگهداری شده گذشته (مانند فرانشیز، نگهداشت خود بیمه‌گری[1] (SIR)) را به شخص ثالث منتقل می‌کند.

مدیریت ریسک پروژه و بیمه

تکیه به دیگران دو شرط دارد؛ توانایی و دانایی.

آشنایان با ادبیات مدیریت ریسک می دانند که "پاسخ به ریسک" بسته به توانایی شرکت ها در تحمل آنها و یا اهمیت آن ریسک برای شرکتها در چهار دسته‌ی "پذیرش، تعدیل، انتقال و اجتناب" جای میگیرد.

در دو روش پذیرش و تعدیل فرض آنست که شرکتها، دانایی و توانایی لازم را برای پاسخ مناسب به ریسک دارا می‌باشند درحالیکه در روش انتقال، فرض آنست که شرکت با تحلیل هزینه-فایده به این نتیجه رسیده که بهتر است ریسک را با کسی شریک شود. استفاده از روش انتقال ریسک، میتواند هم از طریق انواع کنسرسیوم و قرارداد با پیمانکاران محقق شود و یا اینکه در شرایط مشخص با تکیه بر شرکتهای بیمه تحقق یابد.

و اما، توانایی بیمه‌گران؛ 

قاعدتاً کسی که به آن تکیه میشود باید توانایی لازم برای یاریِ دورانِ‌سخت را داشته باشد. این مفهوم در شرکتهای بیمه با شاخصی به نام توانگری سنجیده میشود. این شاخص که هر سال توسط بیمه مرکزی تایید و منتشر میگردد ، نشانه توانایی شرکت بیمه در ایفای تعهد آن در آینده است و چنانچه این شاخص برای یک شرکت بیمه کمتر از 100 باشد،  آن شرکت فاقد توانایی لازم برای ایفای تعهد در زمان خسارت است. البته شرکتهای بیمه اتکایی باید در این شاخص بالای 200 باشند تا بتوانند ریسک سایر شرکتهای بیمه را تقبل نمایند.

والبته، دانایی بیمه‌گران؛

دانایی در مدیریت ریسک بر اثر تجربه به دست می‌آید و برای انباشت تجربه دو راه امکان پذیر است؛ یا باید خود موسسه به قدری بزرگ باشد که تعدد رخدادهای ناخوشاید، انباشت مناسبی از تجربه ایجاد کند و یا اینکه از نهادهایی استفاده شود که به دلیل ماهیت و کارکردشان در اقتصاد، میزبان تجربیات دیگران هستند.تاکنون چندبار پروژه شما دچار حریق شده است؟ و یا سوانح انسانی را تجربه کرده‌اید؟ هرچقدر هم که باشد، مطمئن باشید که بدنه‌ی تخصصی نهادهایی نظیر شرکتهای بیمه از یک شرکت منفرد غرامت بیشتری پرداخته‌اند و این یعنی انباشت تجربه! بیمه‌گر، صرفاً غرامت پرداخت نمیکند، بلکه صاحبان پروژه را از طریق به اشتراک گذاشتن تجارب مدیریت ریسک یاری میرساند. خدمت مدیریت ریسک در شرکتهای بیمه از طریق کارشناسی اولیه و توصیه‌های ریسک صورت می‌پذیرد. بسیاری از شرکتهای معتبر دنیا، ریسکهای فعالیت خود را با مشورت و نظارت بیمه‌گران مدیریت کرده و از این طریق پاداش کاهش حق بیمه را نیز دریافت میکنند. بیمه همچنین یک ابزار تضمین برای سرمایه‌گذاران است و از این طریق تامین مالی پروژه را تسهیل میکند.