معرفی مدل توانگری مالی II: استاندارد مدیریت ریسک در صنعت بیمه

چکیده

مهمترین وظیفه موسسه‌های بیمه پذیرش ریسک‌هایی است که در آینده تعهداتی مالی ایجاد می‌نمایند. به منظور تضمین توانایی مالی در ایفای تعهدات آتی، استمرار کسب‌وکار شرکت‌های بیمه و حفظ منافع بیمه‌گذاران و سهامداران، موسسه‌های بیمه همواره به دنبال استفاده از روش‌ها، ابزارها و استانداردهای مناسب و کاربردی مدیریت ریسک هستند. دستیابی به این مهم در ادبیات موضوع  تحت عنوان توانگری مالی که یکی از مباحث مهم در مدیریت ریسک موسسه‌های مالی به ویژه شرکت‌های بیمه است، دنبال می‌شود. در این راستا از دیرباز تحقیقات بسیاری انجام شده که نتایج آن در قالب مدل‌ها و استانداردهای مختلف، در بسیاری از کشورها منتشر و مورد استفاده قرار گرفته است. توانگری مالی II که از سال 2012 در کشورهای حوزه اتحادیه اروپا اجرا می‌شود، سیستم توانگری مالی جدیدی برای صنعت بیمه به شمار می‌رود. این سیستم، حوزه گسترده‌تری از ریسک‌های صنعت بیمه را در نظر می‌گیرد. همچنین، در این سیستم به هماهنگی روش‌های ارزش‌یابی، اقدامات نظارتی و شفاف‌سازی اطلاعات که در سیستم‌های پیشین تا حدودی نادیده گرفته شده‌اند، توجه ویژه‌ای می‌شود. در این مقاله به معرفی این مدل و بررسی اجزا و ویژگی‌های آن پرداخته می‌شود. در نهایت پیشنهادهایی جهت پیاده‌سازی مدل توانگری مالی II در صنعت بیمه ایران ارائه می‌گردد.

واژگان کلیدی: مدیریت ریسک، توانگری مالی، بیمه، سرمایه مبتنی بر ریسک

دریافت اصل مقاله:

http://www.mediafire.com/download/dhads6k7dheca51/43.pdf

نظارت مالی بر شرکت‌های بیمه بر اساس رویکرد ترازنامه کل پیشنهاد یک الگوی بسط یافته

چکیده

امروزه اهمیت مدیریت ریسک‌های مالی به طور قابل ملاحظه‌ای افزایش یافته است. مدیریت و نظارت بر تمام انواع ریسک‌های مالی به منظور افزایش قدرت و توانگری مالی از اهمیت بالایی برخوردار است. ریسک‌های مالی پیوسته باید به گونه‌ای تحلیل شوند که ارزش بازار بدهی‌ها و دارایی‌ها به طور همزمان مورد بررسی قرار گیرند.  بدین منظور در تحلیل ریسک‌های مالی از رویکرد ترازنامه کل استفاده می‌شود. این رویکرد به عنوان پایه‌ای برای سیستم توانگری مالی II به شمار می‌رود. تحت سیستم توانگری مالی II سرمایه‌ای برای پوشش تفاوت میان ارزش بازار دارایی‌ها و بدهی‌ها در نظر گرفته می‌شود. در این بررسی فرآیند محاسبه سرمایه موردنیاز توانگری بر اساس سیستم توانگری مالی II شرح داده شده است. همچنین با بهره‌گیری از این رویکرد و با توجه به ماهیت ترازنامه شرکت‌های بیمه‌ در ایران، الگویی برای شناسایی معرض خطرهای ریسک مالی از جمله تاثیرات نرخ ارز و بهره بر اساس مولفه‌های ترازنامه شرکت‌های بیمه ارائه گردیده است. در نهایت با استفاده از تحلیل سناریو اثرات ریسک‌های مالی مورد بررسی قرار گرفته است. 

واژگان کلیدی: مدیریت ریسک، توانگری مالی، ریسک مالی، رویکرد ترازنامه کل

روش­ های برآورد معیارهای ریسک در بیمه

• برآورد توزیع یک متغیره خسارات

در این روش ابتدا باید عوامل ریسک یا متغیرهای تصادفی برگرفته از آنها را که خود ممکن است به عنوان زیان در نظر گرفته شوند، تعریف نماییم ( به عنوان مثال:  شیوع بیماری، نرخ مرگ و میر و ....). سپس خسارات با توجه به عوامل ریسک و به صورت شرطی مدل بندی می­شوند. همچنین چگونگی رابطه بین متغیرهای زیان و عوامل ریسک باید تشخیص داده شود. در نهایت معیار ریسکی که از توزیع خسارات بدست می­آید به عنوان ذخیره یا سرمایه اولیه تفسیر می­شود. بنابراین احتمال ورشکستگی، احتمالی است که خسارت از ذخیره بیشتر شود.

• مدل بندی تابع زیان چند متغیره

در این روش نیز مراحل فوق انجام می­شود. این مدل­ها اغلب محدود هستند. بنابراین بهتر است که برای مدل­بندی خسارات با روش چندمتغیره از مدل copula استفاده کنیم. این روش شامل دو مرحله است: در مرحله اول، تابع توزیع­های فردی با روش ذکر شده، مدلبندی می­شوند. مرحله دوم شامل تحلیل کاپولا است: تابع توزیع کاپولا مناسب که ساختار وابسته بین متغییرهای مختلف را نشان میدهد، برازش داده می­شود. این تابع چند متغیره از توابع کناری متغیرهای زیان  فردی استفاده می­کند. توابع کناری برازش شده را در تابع کاپولا قرار داده می­شوند تا تابعی که به دنبال آن هستیم بدست آید و معیار ریسک مورد نظر بوسیله آن برآورد می­ شود.

 

بررسی انواع رویکردهای مقرّرات سرمایه‌گذاری در شرکت‌های بیمه‌های زندگی

چکیده

دارایی‌های شرکت‌های بیمه به دو بخش ذخایر فنّی که بیانگر تعهدات آتی شرکت بیمه و وجوه سرمایه‌ای که مازاد بر تعهدات هستند، تقسیم می‌شوند. این دارایی‌ها ‌باید به بهترین نحو و همسو با منافع بیمه‌گذاران سرمایه‌گذاری شوند. مدیران باید همزمان به دو هدف تأمین سود و حفظ پول توجه نمایند. در بخش ذخایر فنّی، سرمایه‌گذاری‌ها اغلب تحت مقرّرات سرمایه‌گذاری محدود می‌شوند. در تعیین محدودیت‌های سرمایه‌گذاری دو رویکرد اصلی وجود دارد. در گذشته، سرمایه‌گذاری‌ها از طریق یکسری الزامات قانونی محدود می‌شدند که این هیچ‌گاه کافی نبوده است. در مدل توانگری مالیII  به جای چنین محدودیت‌های کمّی ، بر ایجاد قواعد کیفی نظیر اصل فرد محتاط تاکید  شده است. این رویکرد به متّنوع‌سازی  پرتفلیو کمک می‌کند. با متنّوع‌سازی پرتفلیو بر اساس اصل فرد محتاط به همراه قوانین توانگری مالی و جهت‌دهی کلی به قوانین حمایت از بیمه‌گذاران، می‌توان بدون اعمال محدودیت بر دارایی‌ها از منافع بیمه‌گذاران حمایت کافی به عمل آورد. از سوی دیگر لازم است فعالیّت‌های نهادهای نظارتی محدودتر شوند و شرکت‌های بیمه به سمت برقراری سیستم‌های کنترل داخلی ترغیب شوند. مقرّرات نیز باید به گونه‌ای وضع شوند که بیانگر عملکرد واقعی نهادهای ناظر باشند. 

واژگان کلیدی: مقرّرات سرمایه‌گذاری، اصل فرد محتاط، توانگری مالی

متن کامل مقاله: 

http://www.mediafire.com/download/d6ymasedsmgjk0t/investment_regulation.pdf