نرخگذاری بیمه های غیر عمر  در واقع هنر  قیمت گذاری  بیمه نامه  با در نظر گرفتن  ویژگیهای مختلفی از موضوع مورد بیمه و دارنده بیمه نامه است. مهمترین منبع  جهت تصمیم گیریها، داده های  گذشته خود شرکت بیمه در صدور وخسارت میباشد. در تجزیه و تحلیل، اکچوئر با  تکیه بر این داده ها سعی در  یافتن مدلی مناسب  است به گونه ای که  آن مدل بتواند به خوبی  چگونگی  وابستگی  هزینه های مطالبات  بیمه نامه را به تعداد متغیرهای توضیحی شرح دهد. در سال 1990  اکچوئرهای بریتانیا  مدلهای خطی تعمیم یافته را(GLMs)  به عنوان ابزاری برای  تحلیل تعرفه  معرفی کردند که اکنون  این روش به عنوان متد استانداردی در بسیاری از کشورها به شمار میرود.